به گزارش روابطعمومی سازمان امور اجتماعی کشور، ابوالحسن مهدوی، روز سهشنبه ۲۵ آذرماه ۱۴۰۴، در کارگاه «سازمانهای مردمنهاد، مسئولیتپذیری اجتماعی و تعاملات بینبخشی» که در محل شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر استان ایلام برگزار شد، با اشاره به یکی از باورهای نادرست در حوزه مدیریت اجتماعی اظهار کرد: این تصور که ریشه تمام مشکلات اجتماعی در کمبود منابع مالی خلاصه میشود، نگاهی سادهانگارانه است و با واقعیتهای میدانی همخوانی ندارد.
تجربههای ناموفق در مداخلات شهری
وی با اشاره به نمونههایی از مداخلات اجتماعی ناکارآمد در برخی محلهها افزود: در مواردی، با وجود ایجاد زیرساختهای عمرانی، فضای سبز و امکانات رفاهی، تغییر محسوسی در وضعیت اجتماعی و فرهنگی محلهها مشاهده نشده؛ زیرا این اقدامات فاقد پیوست اجتماعی و مشارکتمحور بودهاند.
نقش حیاتی سازمانهای مردمنهاد
مدیرکل دفتر اجتماعی و فرهنگی استانداری ایلام، سازمانهای مردمنهاد را یکی از حلقههای حیاتی در فرآیند حل مسائل اجتماعی دانست و تصریح کرد: شبکههای اجتماعی محلی و سمنها دارای کارکردهای متنوع اجتماعی، فرهنگی، آموزشی، حمایتی و حتی درمانی هستند و غفلت از این ظرفیتها میتواند مسیر حل مسئله را به بنبست بکشاند.
مدلهای اجتماعمحور؛ تجربه موفق
مهدوی با اشاره به ارزیابیهای وزارت کشور از عملکرد سازمانهای مردمنهاد گفت: سمنهایی که بر پایه مدلهای اجتماعمحور فعالیت کرده و از تمام ظرفیتهای محلی بهره گرفتهاند، بیشترین انطباق را با اهداف مأموریتی داشته و در حل واقعی مسائل اجتماعی موفقتر عمل کردهاند.
اعتیاد؛ از گسست اجتماعی آغاز میشود
وی نقطه آغاز بسیاری از آسیبهای اجتماعی، از جمله اعتیاد، را بریدن فرد از شبکههای اجتماعی عنوان کرد و افزود: زمانی که فرد از خانواده، همسالان و محیط اجتماعی طرد میشود، بهتدریج کرامت نفس خود را از دست میدهد و این روند میتواند به شکلگیری شخصیت ضداجتماعی، بزهکاری و خشونت اجتماعی منجر شود.
اجتماعی شدن؛ سپر پیشگیری از آسیبها
مدیرکل دفتر اجتماعی و فرهنگی استانداری ایلام با تأکید بر اهمیت «اجتماعی شدن» به عنوان یک فرآیند مستمر گفت: شخصیت اجتماعی، برآیند همه ابعاد شخصیتی انسان است و تقویت این بعد میتواند بسیاری از آسیبها را پیش از وقوع مهار کند.
ضرورت نگاه انسانی در سیاستگذاری
مهدوی در پایان با تأکید بر لزوم نگاه انسانی و مسئولانه به آسیبهای اجتماعی اظهار کرد: اگر مدیران و سیاستگذاران خود را جای خانوادههای درگیر اعتیاد یا آسیبهای اجتماعی بگذارند، قطعاً با دغدغه و انگیزه بیشتری برای حل این مسائل تلاش خواهند کرد؛ نگاهی که باید در سیاستگذاریهای اجتماعی تقویت شود.
پایان/
نظر شما